Ziębice

Ziębice to małe miasto, które zostało założone w XIII wieku, liczące obecnie nieco ponad 8 tysięcy mieszkańców. Położone jest ono na Przedgórzu Sudeckim wśród pagórków Wysoczyzny Ziębickiej, w południowo-wschodniej części województwa dolnośląskiego, w powiecie ząbkowickim. Miasteczko to jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej.

Atrakcje turystyczne Ziębic

Brama paczkowska to jedna z pięciu bram wzniesionych w XIV wieku, którymi można było dostać się do miasta i jedyna która zachowała się do dnia dzisiejszego. W obecnym kształcie istnieje od 1491 roku. Kilkukrotnie w swojej historii była restaurowana m.in. w XVI, XIX i XXI wieku. Jest to dwukondygnacyjna, gotycka budowla z ceglanym hełmem, zbudowana na planie czworoboku, z łukowatym przejazdem. Stanowi najciekawszy element murów obronnych miasta.

Mury obronne wzniesiono na przełomie XIII i XIV wieku. Ich wysokość dochodziła do 12 metrów. Wzmacniały je liczne półkoliste baszty oraz pięć bram strzegących dostępu do miasta. Otoczone były podwójną fosa, którą ostatecznie zasypano w 1780 roku. Do dnia dzisiejszego zachowały się fragmenty murów oraz jedna z bram, Brama Paczkowska.

Bazylika Mniejsza – Kościół pw. św. Jerzego należy do najstarszych kościołów parafialnych na Śląsku. Dwunawową halę postawiono w latach 1265-1275. Do niej w okresie 1477-1504 dobudowano trzynawowe prezbiterium. Bazylika była jeszcze odnawiana i odrestaurowywana początkiem XVIII wieku i końcem XIX wieku. Do kościoła przylega wysoka, kamienna dzwonnica z XV wieku. W Bazylice znajdują się dwie kaplice – Kaplica św. Jerzego i Kaplica Mariacka, które wybudowano również w XV wieku.

Wyposażenie kościoła jest bogate i pochodzi z okresu gotyku, renesansu i baroku. Uwagę zwracają późnogotyckie freski z XV i XVI wieku, renesansowa kamienną ambona z końca XVI wieku, dwuskrzydłowy barokowy ołtarz główny z pierwszej połowy XVIII wieku oraz umieszczone na ścianach pochodzące z XVI i XVII w. epitafia i nagrobki.

Kolumna maryjna, z 1686 r. jest jedną z najstarszych na Śląsku. Ustawiono ją obok kamiennej dzwonnicy.

Szkoła Parafialna taką funkcję pełnił do 1881 roku budynek wzniesiony w 1565 roku przy Bazylice Mniejszej. Po tej dacie stał się on budynkiem parafialnym. W 1925 roku jego szczyty ozdobiono dekoracją sgraffitową.

Zespół klasztorny krzyżowców z czerwoną gwiazdą na który składają się kościół św. Piotra i Pawła oraz budynek klasztorny. Wspomniany kościół wybudowano w latach 1726-1730 na miejscu dawnej kaplicy szpitalnej z 1270 roku. Jest to budowla murowana, jednonawowa, wzniesiona na planie krzyża. Wieża kościoła nakryta jest barokowym hełmem. Do kościoła przylega murowany, dwupiętrowy budynek klasztorny który wzniesiono w XVIII wieku i rozbudowywano jeszcze w XIX i XX wieku. Dawniej obiekty te wchodziły w skład zespołu klasztornego Krzyżowców a od 1886 roku istnieje Klasztor i Szpital Elżbietanek.

Wnętrze kościoła posiada barokowy wystrój z XVIII wieku. Szczególnie interesujący jest późnobarokowy ołtarz główny oraz ambona.

Kościół Matki Bożej Bolesnej wybudowano w 1891 roku. Obecnie pełni on funkcję kościoła katolickiego. Dawniej był to kościół ewangelicko-luterański. Wyposażenie kościoła jest bardzo skromne.

Dawny Kościół Ewangelicki powstał w latach 1796-1798. To budowla wzniesiona na planie prostokąta nakryta dachem czterospadowym, z dostawioną wieżą, kwadratową u podstawy a walcową u góry z galeryjką dookoła hełmu. W latach sześćdziesiątych XX wieku jego wnętrze zaadaptowano na salę gimnastyczną.

Synagoga została wzniesiona w latach 1844-1845 w stylu angielskiego neogotyku. Jest to budowla murowana, orientowana, wzniesiona na planie prostokąta. Główna część synagogi nakryta jest dachem dwuspadowym, do której od frontu przylega trzykondygnacyjna fasada z wieżyczkami w narożach, nakryta płaskim dachem. Zewnętrzne ściany budynku zdobią łukowe okna i ślepe wnęki. W latach trzydziestych XX wieku synagoga została zdewastowana przez niemieckich nazistów po czym zamieniono ją na magazyn zbożowy. Po wojnie synagogę odnowiono i otwarto dla celów religijnych. W skutek zmasowanej antysemickiej kampanii, która miała miejsce w całej Polsce w latach 1967-1968, kraj opuściło około 13 tysięcy żydów w tym prawie cała społeczność żydowska miasta, co doprowadziło do powtórnego zamknięcia synagogi. Obecnie opuszczony budynek nie jest dostępny dla zwiedzających.

Cmentarz żydowski założono na początku XIX wieku. Do dziś zachowało się na nim około 130 nagrobków w różnym stanie. Niektóre z nich są przewrócone lub rozbite. Najstarszy nagrobek znajdujący się na cmentarzu pochodzi z 1814 roku. Znacznemu zniszczeniu uległ także ceglany mur otaczający cmentarz oraz dom przedpogrzebowy zbudowany w stylu neorenesansu, będący obecnie w stanie kompletnej ruiny.

Kaplica Bożego Ciała. Wybudowano ją w 1738 roku dla odkupienia przez okolicznych mieszkańców czynu świętokradczego. Wzniesiono ją miejscu zbeszczeszczenia hostii wykradzionej z kościoła w Henrykowie. Ta niewielka Kaplica stoi na terenie należącym obecnie do szkoły podstawowej i jest zabytkiem nieco zapomnianym, trochę zaniedbanym.

Ratusz miejski w Ziębicach to budowla wzniesiona pod koniec lat osiemdziesiątych XIX wieku na fundamentach wcześniejszej budowli. Z poprzedniego budynku pozostała jedynie renesansowa wieża z 1561 roku z tarczami zegarowymi i kamienną balustradą. Obecny ratusz jest trzecim w historii miasta. Jego korytarze zdobią freski oraz witraże okienne z 1927 roku. Dzisiaj w ratuszu mieści się regionalne muzeum sprzętu gospodarstwa domowego oraz Urząd Stanu Cywilnego a w jego piwnicach znajduje się stylowa restauracja.

Kolorowe kamieniczki z XVII – XIX wieku otaczające rynek spośród których na uwagę zasługują:

– dwór opatów cysterskich (rynek 37) to jedna z najstarszych kamienic w mieście. Wybudowano ją w 1600 roku przy rynku. Od 1656 roku służyła ona za miejską rezydencję opatów. W 1702 dwór gruntownie przebudowano,

– kamienica (rynek 42) wybudowana początkiem XVII wieku, przebudowana w 1700 roku. Posiada barokową fasadę oraz późnorenesansowe sklepienie wnętrza na parterze.

– kamienica (rynek 7) to budynek z efektownym barokowym szczytem wzniesiony w drugiej połowie XVIII wieku

Park miejski założono około 1900 roku. Jego fundatorem był przemysłowiec, filantrop Julius Schottländer. Jest to idealne miejsce dla spacerowiczów.

W parku znajdują się:

– park jurajski tworzy kilka figur dinozaurów postawionych obok stawu.

– wieża ciśnień (zamek wodny) została wybudowana z piaskowca w latach 1903-1905. Posiada ona piękne zdobienia. Swoją funkcję wieża ciśnień pełniła do 2001 roku. Obecnie jest zabytkiem techniki, który warto zobaczyć.

– pomnik orła piastowskiego to ogromna figura będąca jedną z największych o ile nie największą ceramiczną rzeźbą w Europie. Orzeł ma 8 metrów wysokości a jego skrzydła mają 10 metrów rozpiętości. Pomnik postawiono w 1971 roku. Upamiętnia on tysiąclecie państwa polskiego oraz powrót ziem zachodnich do Polski.

Pod pomnikiem wmurowano urny z ziemią z pól bitewnych II wojny światowej, między innymi z Westerplatte, Warszawy, Kutna, Siekierek, Kołobrzegu czy Berlina, oraz z ziemią z miejsc kaźni i męczeństwa z: Bydgoszczy, Wawra, Oświęcimia, Majdanka, Pawiaka, Lamssdorfu, Stutthoffu, Gross-Rosen, Bełżca, Żagania, Lublina i Katynia.

– wzgórze szubieniczne to miejsce straceń które istniało tu od średniowiecza do 1819 roku. Na wzgórzu wykonywano wyroki śmierci wieszając skazańców na postawionej tu miejskiej szubienicy. Ostatni wyrok wykonano w 1735 roku.

– schronisko Hartmanna wzniesiono w 1911 roku na szczycie góry parkowej. Służyło mieszkańcom miasta za miejsce wypoczynku. Obecnie jest to pensjonat, który pełni funkcję restauracji z hotelem.

Kamień Juliusa Schottländera został wzniesiony na cześć jednego z najbogatszych wrocławskich kupców i przedsiębiorców, pochodzącego z Ziębic, dzięki któremu powstał m.in. Park Miejski

Kamienie Katyńskie zostały postawione w okolicy Parku Miejskiego w 2009 roku. Upamiętniają one polskich oficerów zamordowanych przez NKWD w 1940 r. w Charkowie.

Browar miejski wybudowano w 1898 roku i działał on do 1997 roku. Zewnętrzne ściany dawnej karczmy a późniejszej administracji zakładu zdobią liczne freski przedstawiające sceny związane z produkcją i spożyciem piwa. Obecnie budynki browaru znajdują się w rękach prywatnych i popadają w kompletną ruinę.

Zabytkowa cukrownia rozpoczęła swoją działalność jesienią 1883 roku i działała do 2001 roku. Budynki wchodzące w jej skład są zbudowane z cegły, nieotynkowane, posiadające od 2 do 5 kondygnacji, nakryte dachem dwuspadowym lub płaskim. Elewacja wspomnianych budynków ma charakter typowy dla architektury przemysłowej XIX wieku. Obecnie
na terenie byłej cukrowni znajduje się m.in. największy w Europie młyn kukurydziany.

Zakłady przetwórstwa owocowo-warzywnego powstały w 1886 roku. Dwa lata później je rozbudowano i stały się jednymi z największych zakładów przetwórstwa owocowo-warzywnego na terenie ówczesnych Niemiec. Od 1898 r. jako jedne z pierwszych na świecie rozpoczęły produkcję konserw w puszkach blaszanych. Po wojnie je upaństwowiono a w latach dziewięćdziesiątych XX wieku sprywatyzowano.

Budynek szkoły podstawowej nr 2 został wzniesiony w 1910 roku. Dawniej mieściło się w nim Starostwo Powiatowe.

Budynek dworca kolejowego powstał w latach siedemdziesiątych XIX wieku.

Jedna myśl na temat “Ziębice – atrakcje turystyczne”

Anonim pisze:

20 stycznia, 2022 o 2:22 pm

Świetny opis miejscowości! Nic lepszego nie znalazłem w sieci! Na pewno wykorzystam te informacje podczas planowanej wyprawy do Ziębic. Wartościowy blog.

Odpowiedz

Ziębice – atrakcje turystyczne

Ziębice

Atrakcje turystyczne Ziębic

Like this:

Autor

Łazik

Jedna myśl na temat “Ziębice – atrakcje turystyczne”

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Ziębice

Atrakcje turystyczne Ziębic

Share this:

Like this:

Autor

Łazik

Jedna myśl na temat “Ziębice – atrakcje turystyczne”

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi