Duszniki Zdrój – atrakcje turystyczne

Duszniki Zdrój

Duszniki Zdrój założono w XIV wieku w dolinie rzeki Bystrzycy Dusznickiej, między Górami Bystrzyckimi a Górami Orlickimi. Przez wiele lat funkcjonowało ono dzięki handlowi, przemysłowi papierniczemu, tkackiemu czy też hutnictwu. Dopiero od początku XIX wieku Duszniki Zdrój znane są jako miejscowość uzdrowiskowa. Miasto to też jest doskonałym miejscem dla osób lubiących aktywny wypoczynek, piesze wycieczki czy też sporty zimowe. W okolicy znajduje się duża liczba pieszych i rowerowych szlaków turystycznych, ponad 20 różnych wyciągów narciarskich oraz narciarskie trasy biegowe. Duszniki Zdrój można podzielić na część miejską i uzdrowiskową. Ponadto do Dusznik należy 6 integralnych części miasta: Dolina Strążycka, Graniczna, Kozicowa Hala, Podgórze, Wapienniki, Zieleniec.

Atrakcje turystyczne w Dusznikach Zdrój

Duszniki Zdrój – atrakcje turystyczne miasta

Rynek charakteryzuje się średniowiecznym układem barokowych i renesansowych, zabytkowych zabudowań. Możemy w nim również zobaczyć wiele tablic upamiętniających wydarzenia z przeszłości.

Do najciekawszych budynków rynku możemy zaliczyć z pewnością:

Dom przy ulicy Rynek 1 to dawny zajazd Pod Czarnym Niedźwiedziem, który w 1669 roku odwiedził abdykujący król Jan Kazimierz. Wydarzenie to upamiętnia tablica pamiątkowa umieszczona po lewej stronie od wejścia do budynku. W XIX wieku dom ten został gruntownie przebudowany.

Dom przy ulicy Rynek 3 to zabytkowa kamienica z drugiej połowy XIX wieku.

Dom przy ulicy Rynek 5 to zabytkowy budynek z XVIII wieku.

Dom przy ulicy Rynek 6 to była kamienica mieszkalna, którą w połowie XIX wieku zaadoptowano na ratusz. Budynek ozdobiono zegarem oraz wieżyczką sygnalizacyjną. Wejście do budynku zdobi barokowy portal pochodzący ze spalonego w 1844 roku poprzedniego ratusza. Nad portalem możemy zobaczyć płaskorzeźbę Św. Piotra a po jego prawej stronie tablicę upamiętniającą tragiczną powódź z 1998 roku. Wspomniany ratusz obecnie jest siedzibą władz miasta, komisariatu policji oraz wielu innych instytucji.

Dom przy ulicy Rynek 9 to zabytkowa kamienica z XVII wieku w której mieszkał kiedyś były burmistrz Dusznik Paul Dengler. Swoje stanowisko piastował przez 36 lat w okresie 1867-1903.  To on rozsławił kurort w całej Europie. W 1997 roku na budynku umieszczono poświęconą mu tablicę pamiątkową.

Domy przy ulicy Rynek 8 i 10 to dawna gospoda i przylegający do niej browar. Budynek nr 8 zdobi wielobarwne godło browarników przedstawiające lwy ważące piwo. Kamienice te pochodzą z drugiej połowy XVIII wieku.

Dom przy ulicy Rynek 17 na którym znajduje się witryna z grafiką przedstawiającą jak wyglądał rynek przed wielkim pożarem z 1844 roku.

Po środku runku możemy podziwiać:

Wotywną figurę Matki Bożej z dzieciątkiem w otoczeniu świętych Floriana i Sebastiana, pochodzącą z 1725 roku.  

Pręgież, kamienny słup z okowami a właściwie jego kopia stoi w obecnym miejscu od 2004 roku.

Fontannę kamienną nawiązującą do jej przedwojennego pierwowzoru.

Od rynku odchodzi kilka ulic i tak:

– najciekawszymi zabytkami ulicy Sudeckiej są kamienice numer 3 i 6 powstałe w drugiej połowie XIX wieku oraz kamienica nr 2 obecnie Hotel „Sonata” a niegdyś „Czarny Rumak”, wybudowana w 1903 roku.

Hotel „Sonata” przy ulicy Sudecka 2

Dom przy ulicy Sudecka 3

Dom przy ulicy Sudecka 6

– na ulicy Słowackiego warto zwrócić uwagę na budynki mieszkalne 1 i 2 oraz Kościół Matki Bożej Różańcowej

Dom przy ulicy Słowackiego 1 to niegdysiejszy dom piekarza. Jego zabytkowy portal zdobi precel znak cechowy piekarzy. Budynek ten pochodzi z 1900 roku.

Dom przy ulicy Słowackiego 2 to najstarszy dom w mieście bo wzniesiony w 1598 roku. Kiedyś był rezydencją rodu Pannewitzów rządzących państwem Homolskim, którego częścią były też Duszniki, później stał się zajazdem a obecnie jest domem mieszkalnym. W dawnych czasach do jego sieni mogły wjeżdżać dyliżanse a przez otwór, który widać w suficie podawano bagaże.

Kościół Matki Bożej Różańcowej wzniesiono w latach 1845-1846  pierwotnie jako kościół ewangelicki szwedzkiego Związku Gustawa Adolfa. W jego fundamentach umieszczono słój z dwoma talarami i medalem z Berlińskiej Wystawy Przemysłowej z 1844 roku. Pod koniec XIX powstały nowa zakrystia, ołtarz, ambona oraz organy, które obecnie możemy zobaczyć w kościele. Wokół kościoła znajdował się cmentarz. Teraz przy kościele jest małe lapidarium z kilkoma starymi nagrobkami. Obecnie świątynia należy do Kościoła Polsko-Katolickiego.

Krzyż Męki Pańskiej przy posesji na ulicy Słowackiego 27

– ciekawym budynkiem przy ulicy krótkiej jest ten z numerem 9

Dom przy ulicy Krótka 9 to dawne więzienie. Obecnie w budynku tym znajdują się mieszkania socjalne w drzwiach których zachowały się wzierniki i okna do podawania żywności a w piwnicy okowy do przykuwania więźniów. Obok budynku jest wysoki mur, który otaczał niegdysiejszy spacerniak. Wspomniane więzienie działało od połowy XVI wieku do początku XX wieku.

– najciekawszymi zabytkami ulicy Kłodzkiej są Muzeum Papiernictwa, Kościół Św. Piotra i Pawła a także kamienice numer 6 i 12 pochodzące z XVII wieku.

Muzeum Papiernictwa działa w dawnym drewnianym młynie papierniczym. Budynek ten jest zabytkiem techniki. Wzniesiono go w pierwszej połowie XVI wieku i rozbudowano w latach 1601-1605 na bazie zniszczonego w 1601 roku przez powódź poprzednika. W XVIII wieku dobudowano do młyna suszarnię a początkiem XIX wieku ozdobiono jego elewacje. Ręczne wytwarzanie papieru odbywało się tutaj do 1905 roku kiedy to ówczesny właściciel młyna zainstalował cylindryczną maszynę służącą do wyrobu papieru i tektury. W 1937 roku w związku z pogarszającą się sytuacją gospodarczą i finansową zaprzestano produkcji papieru. W 1968 roku otworzono w zabytkowym młynie Muzeum Papiernictwa w którym to w 1971 roku wznowiono ręczne wytwarzanie papieru. Obecnie jest ono największym producentem papierów czerpanych w Polsce.

W Muzeum możemy poznać historię papieru i papiernictwa na świecie i w Polsce, zobaczyć zbiór arkuszy z filigranami wytwarzanych od XVI do XXI wieku, urządzenia do badania właściwości papierów i wyrobów papierowych z pierwszej połowy XX wieku, arkusze barwione historycznymi technikami, formy czerpalne, urządzenia papiernicze, ekslibrisy, historyczne dokumenty identyfikacyjne (dowody, legitymacje, paszporty).

Do zwiedzania udostępnione są również dwa pomieszczenia z pięknymi ściennymi malowidłami datowanymi na XVII-XVIII wiek, które odkryto w 1969 roku na pierwszej kondygnacji strychowej budynku.

Zwiedzając Muzeum możemy obejrzeć wystawę poświęconą sztuce papieru czy też wystawę poświęconą polskiemu pieniądzowi papierowemu.

Poza podziwianiem zgromadzonej ekspozycji możemy również wziąć udział w prowadzonych na żywo pokazach i warsztatach czerpania papieru tradycyjnymi metodami.

Na placu przed Muzeum umieszczono ekspozycję maszyn i urządzeń służących do produkcji papieru.

Kościół Św. Piotra i Pawła wybudowano w pierwszej połowie XVIII wieku prostopadle do jego poprzednika pochodzącego z XVI wieku. Ze starej świątyni zachowało się jedynie prezbiterium, które przekształcono w kaplicę Męki Czyśćcowej oraz dolne kondygnacje wieży z 1576 roku z zabytkowym oryginalnym portalem będące obecnie przedsionkiem nawy. Obecny kościół to budowla jednonawowa z kaplicami przy bocznych ścianach, z półkoliście zakończonym prezbiterium, nakryta sklepieniem kolebkowym. Do budowli przylega czworoboczna dzwonnica z 1816 roku zakończona ostrosłupowym hełmem.  

Z wyposażenia wnętrza najciekawsze są bogato zdobione osiemnastowieczne ołtarze z figurami, barokowa ambona w kształcie wieloryba z około 1730 roku oraz renesansowa chrzcielnica z 1560 roku. Poza tym uwagę przyciągają rokokowy prospekt organowy z 1780 roku, liczne rzeźby ewangelistów i obrazy w stylu barokowym z XVIII i XIX wieku.

Kościół otoczony jest murem oporowym. W murze od strony wewnętrznej oraz na terenie przykościelnym znajdują się liczne nagrobki i epitafia.

Od frontu kościoła po lewej stronie stoi Pomnik Jana Pawła II a po prawej stronie Pomnik pamięci zesłańców na Sybir i żołnierzy pomordowanych w Katyniu.

Dom przy ulicy Kłodzka 6

Dom przy ulicy Kłodzka 12

Deptak niewielkich rozmiarów, urokliwy, prowadzi nas do rynku ulicą Mickiewicza.

Pomnik poświęcony Edycie Stein znanej jako Teresa Benedykta od Krzyża, która zginęła w czasie II Wojny Światowej, w obozie Auschwitz-Birkenau. Pomnik postawiono w 2012 roku przy deptaku, przed budynkiem Sióstr Elżbietanek, w setną rocznicę jej pobytu.

Plac Warszawy znajduje się u zbiegu ulic Krakowskiej, Adama Mickiewicza i Bohaterów Getta. W miejscu gdzie kiedyś stał pomnik Paula von Hindenburga a później Pomnik Wdzięczności Armii Czerwonej stoi obecnie, na szczycie kamiennych schodów, kwiatowa rzeźba koguta. Plac wyremontowano w 2011 roku a rok później złożono w nim kapsułę czasu z pamiątkami ze współpracy z miastami partnerskimi.

Do najciekawszych zabytków znajdujących się na ulicach otaczających Plac Warszawy możemy zaliczyć:

Dom przy ulicy Plac Warszawy 4 to zabytkowa budowla z 1715 roku ze znajdującym się nad wejściem do budynku godłem foluszników w postaci baranka i dwóch skrzyżowanych foluszy.

Dom przy ulicy Krakowska 6 powstał w latach 1900-1910 jako Sanatorium Dr Schoena a po wojnie mieścił się tu ośrodek Funduszu Wczasów Pracowniczych „Słoneczna”.

Dom przy ulicy Krakowska 12 to zabytkowa kamienica z 1910 roku.

Figura św. Jana Nepomucena znajduję w pobliżu Placu Warszawy przy ulicy Wojska Polskiego.

Do pozostałych interesujących obiektów części miejskiej Dusznik Zdrój możemy zaliczyć:

Kaplicę Św. Trójcy, która została wybudowana pierwotnie jako kaplica wotywna w 1679 roku. Wzniesiono ją na Wzgórzu Rozalii znajdującym się przy ulicy Wiejskiej. Można do niej dojść kamiennymi schodami lub łagodnie wznoszącą się drogą. Kaplica obecnie nie działa.

Nagrobek rodziny Fraise z 1685 roku znajduje się przed wejściem do Kaplicy Św. Trójcy, po jej prawej stronie. Ma formę groty z leżącą wewnątrz postacią kobiecą.

Kolumnę maryjną z 1709 roku przy ulicy Wiejskiej w pobliżu domu nr 5.

Dom Seniora „Magdalenka” to pięknie odrestaurowany budynek z 1891 roku, w którym wcześniej mieścił się Szpital Miejski.

Schronisko PTTK „Pod Muflonem” to budowla, która powstała w połowie XIX wieku jako gospodarstwo produkujące żętycę, serwatkę i kozie mleko. Pod koniec XIX wieku stało się gospodą turystyczną. Dwa lata po II wojnie światowej gospodę zamieniono w dom wycieczkowy a następnie w schronisko turystyczne. Tutaj odbywają się koncerty, wystawy itp. W schronisku możemy też przenocować oraz skorzystać z oferty gastronomicznej jego restauracji.

Najszybciej do schroniska można dojść, bo w zaledwie 35 minut, szlakiem żółtym z Parku Zdrojowego. Sprzed schroniska mamy piękny widok na Wzgórza Lewińskie i Góry Stołowe. Przy dobrej pogodzie widać nawet Karkonosze wraz z najwyższym ich szczytem Śnieżką.

Przy Schronisku rośnie pomnik przyrody Jesion Bolko, który został posadzony w 1866 roku.

Kalwaria znajdująca się w sąsiedztwie schroniska.

Kapliczka Słupowa stojąca na ulicy Górskiej przy szlaku żółtym prowadzącym do schroniska.

Duszniki Zdrój – atrakcje turystyczne uzdrowiska

Uzdrowisko wraz z pięknym Parkiem Zdrojowym jest jedną z największych atrakcji miasta przyciągających turystów. Jest ono położone poza ścisłym centrum miasta. W jego Parku Zdrojowym rośnie dużo kwiatów i krzewów.

Aleja Chopina to aleja lipowo-kasztanowcowa łącząca uzdrowisko z miastem. Jej długoś wynosi około 800 metrów. Jest ona obustronnie obsadzona drzewami i przebiega przez łąki poborowinowe. Znajdują się przy niej dwa źródła wody mineralnej. Źródło Agatka zdobione rzeźbą Agaty Hohenlohe-Schillingsfürst oraz źródło Felix zdobione rzeźbą Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego.

Pomnik Zamenhofa, pomysłodawcy języka Esperanto, ustawiono w 1931 roku żeby uczcić jego wizyty w Dusznikach. Obecnie znajduje się on przy ulicy Zdrojowej w pobliżu Hotelu de Esperanto Medical & SPA.

Stacja meteorologiczna stojąca przy wejściu do Parku Zdrojowego to żeliwny domek z drugiej połowy XIX zwieńczony trytonami skrywający w sobie termometr i barometr.

Ogród fenologiczny zajmujący niewielką część powierzchni Parku Zdrojowego bo około 5 arów, składa się z czterech części tworzących pory roku, w których posadzono rośliny podzielone ze względu na czas ich kwitnienia. Poza tym znajdują się w nim drewniane rzeźby sosnowej i świerkowej szyszki, kasztana, żołędzia oraz strąka grochu nawiązujące do rosnących tu roślin.

Kamienny obelisk z popiersiem Fryderyka Chopina z 1897 roku stoi w pobliżu Teatru Zdrojowego. Jest on pamiątką po pobycie kompozytora w Dusznikach Zdrój.

Teatr Zdrojowy zwany potocznie Dworkiem Chopina stoi w parku zdrojowym. Wybudowano go w latach 1802–1805. Skupiało się tu życie kulturalne ówczesnego uzdrowiska. To tu Fryderyk Chopin dał swój pierwszy zagraniczny koncert w ramach koncertu dobroczynnego zorganizowanego na rzecz sierot po zmarłym kuracjuszu uzdrowiska. Obecnie odbywają się tu liczne koncerty zdrojowe, kameralne przedstawienia oraz wieczory muzyczne. Od 1946 roku organizowany jest tu również Międzynarodowy Festiwal Chopinowski. Jest to cykliczna coroczna impreza muzyczna odbywająca się na początku sierpnia. Wnętrze Teatru Zdrojowego można obejrzeć za symboliczną opłatą.

Pomnik Fryderyka Chopina postawiono przed południowym wejściem do Teatru Zdrojowego w 1976 roku w 150 rocznicę jego pobytu w Dusznikach Zdroju.

Źródło „Pieniawa Chopina” odkryto pod koniec XVIII wieku. Jego obecnie ujęcie znajduje się w bliskim sąsiedztwie Pijalni Wód Mineralnych. Jest to ujęcie po odwiercie z 1910 roku, otoczone ośmioboczną szklaną kapsułą.

Kompleks pijalni i hali spacerowej, muszli koncertowej oraz kawiarni to budowla która powstała pod koniec XIX wieku.

Pijalnia wód mineralnych z halą spacerową, na której końcu znajduje się okazały fortepian, oferuje lecznicze wody mineralne „Pieniawa Chopina”, „Jan Kazimierz”, „Zdrój Zimny”, „Agata” i „B-4” wykorzystywane przy leczeniu chorób dotykających układów pokarmowego, krążenia i oddechowego. Jest tam także sklep z pamiątkami oraz artykułami zdrowotnymi.

Muszla koncertowa w której od czasu do czasu odbywają się występy muzyczne sąsiaduje z Pijalną Wód Mineralnych.

Klub Kawiarnia Parkowa znajduje się na końcu wspomnianego kompleksu, którego częścią są również Pijalnia Wód Mineralnych oraz Muszla Koncertowa. Jest to najstarsza działająca restauracja w Dusznikach Zdrój.

Sanatorium „Jan Kazimierz” wzniesiono w XIX wieku w samym centrum Parku Zdrojowego. Jego budowę rozpoczęto w 1837 roku a zakończono w 1862 roku. W latach 1872-77 dobudowano nowe łazienki oraz palmiarnię pełniącą wówczas rolę kawiarni i czytelni z salą koncertową – obecnie jest to pijalnia zdrojowa. W części uzdrowiskowej poza wspomnianym sanatorium znajduje się jeszcze kilka innych nowoczesnych sanatoriów oferujących usługi lecznicze.

Fontanna Kolorowa jest największą i najokazalszą z wszystkich czterech, które znajdują się w Parku Zdrojowym. Po zmroku w okresie od maja do października można podziwiać pokazy tryskającej wody podświetlonej kolorowymi reflektorami, tańczącej w rytm odtwarzanej muzyki.

Poza tym w części uzdrowiskowej miasta znajdują się jeszcze:

Klasztor Ojców Franciszkanów wraz z przylegającą do niego Kaplicą Świętych Franciszka z Asyżu i Leonarda wzniesiono w latach 1925-1926. W wydzielonej części klasztoru znajduje się Dom Gościnny Franciszkanów oferujący wypoczynek.

Wnętrze kaplicy ma skromne wyposażenie tym niemniej warto jednak zwrócić uwagę na konfesjonał, stacje drogi krzyżowej, organy czy też figury świętych. W przedsionku kościoła wisi tablica upamiętniająca ofiary powodzi z 1998 roku.

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa to tzw. kościół zdrojowy. Wybudowano go w latach 1899-1902 w stylu neogotyckim z czerwonej cegły, na stoku góry w części zdrojowej miasta. Prowadzą do niego kamienne schody.

Wyposażenie wnętrza kościoła pochodzi z czasów jego budowy. Najciekawszy jest bez wątpienia piękny, stary witraż z prezbiterium, który ostał się jako jedyny po olbrzymim wybuchu amunicji, który miał miejsce w pobliskiej hali spacerowej, w czasie II wojny światowej. Wybuch poza oknami z witrażami zniszczył też wieżę świątyni. Kościół odbudowano szybko, bo w ciągu jednego roku.

Kamień z tablicą pamiątkową poświęconą Braciom Szkolnym znajduje się w południowej części Parku Zdrojowego przy nowo powstałej alei Dusznickich Orląt, odchodzącej od ulicy Wojska Polskiego. Przez cztery pierwsze lata po wojnie począwszy od 1945 roku Bracia Szkolni prowadzili w Dusznikach-Zdroju szkołę i dom dziecka „Orlęta” dla sierot wojny.

Aleja Orląt Dusznickich prowadząca do Zielonego Stawu.

Zielony Staw to niewielkich rozmiarów zbiornik wodny z wysepką po środku oraz ze stojącą przy brzegu urokliwą altaną z ławeczkami. To tu ma swój początek ścieżka spacerowa, która prowadzi do ośrodka wczasowego Stalowy Zdrój w Dolinie Strążyckiej. Spacer w jedną stronę zajmuje około 35 minut.

Pomnik upamiętniający szkołę i dom dziecka „Orlęta” działające w latach 1945-1949 odsłonięto w 2005 roku. Ufundowali go wychowankowie wspomnianego domu dziecka.

Tablica pamiątkowa poświęcona Kazimierzowi Górskiemu trenerowi piłkarskiej reprezentacji Polski w latach 1971-1976.

Hotel Fryderyk to dawna willa rodziny Schmidt z 1862 roku. Znajduje się on przy ulicy Wojska Polskiego 10.

Duszniki Zdrój – atrakcje turystyczne Doliny Strążyckiej

Dom Mendelssohnów znajduje się w obrębie dawnego zdroju na terenie obecnego ośrodka wypoczynkowego Stalowy Zdrój. To tu w 1823 roku mieszkał Felix Mendelssohn-Bartholdy.

Duszniki Zdrój – atrakcje turystyczne Podgórza

Park im. majora pilota Czecha Nowackiego znajdujący się przy ulicy Podgórze, odchodzącej od południowej strony Parku Zdrojowego, to wspaniałe miejsce do wypoczynku i rekreacji. Na jego terenie znajduje się plac zabaw, boisko do siatkówki, siłownia plenerowa, miejsce na ognisko oraz liczne ławki.

W południowej części wspomnianego parku znajduje się Czarny Staw, zbiornik wodny po którym można popływać wynajętą łódką, w którym można łowić ryby. Po jednej stronie stawu znajduje się altana a po drugiej restauracja z tarasem widokowym.

Drewniany Krzyż Męki Pańskiej

Kapliczka maryjna w pobliżu posesji numer 55.

Kaplica mszalna została wybudowana w 1707 roku. Odrestaurowano ją w 1970 roku. Najciekawsze z całego wyposażenia wnętrza są obrazy drogi krzyżowej namalowane na szkle oraz barokowy ołtarz z XVIII wieku. Kaplica stoi w pobliżu domu nr 17.

Grupa figuralna Ukrzyżowanie znajduje się na samym końcu tej części Dusznik Zdrój.

Dawny Kamieniołom czerwonego granitu znajduje się przy drodze do Zieleńca nr 389, tzw. Autostradzie Sudeckiej, niedaleko parkingu z punktem widokowym mieszczącym się w pobliżu domu nr 26A.

Krzyż Męki Pańskiej z 1897 roku stojący w sąsiedztwie posesji nr 26

Duszniki Zdrój – atrakcje turystyczne Wapiennik

Tauron Duszniki Arena to jeden z największych i najnowocześniejszych ośrodków sportowych w Polsce, będący także jedynym w pełni profesjonalnym obiektem biatlonowym. Do wspomnianego obiektu można dojechać samochodem od strony drogi krajowej nr 8 lub dojść spacerem w nieco ponad 50 minut, podążając czarnym szlakiem z dusznickiego parku zdrojowego.

Kapliczka słupowa z 1827 roku stojąca przy wjeździe do dusznickiej Areny.

Duszniki Zdrój – atrakcje turystyczne Koziej Hali

Krzyż pokutny znajduje się tuż przy granicy z Czechami, zaraz za Ośrodkiem Szkolenia Piechoty Górskiej „Jodła”, przy drodze nr 389 prowadzącej w kierunku Zieleńca.

Duszniki Zdrój – atrakcje turystyczne Zieleńca

Zieleniec to przede wszystkim ośrodek sportów zimowych. Działa tu ponad 20 różnych wyciągów narciarskich. W okolicy jest też trochę szlaków turystycznych. Można nimi dojść chociażby na wieżę widokową na Orlicy czy do Rezerwatu Przyrody „Torfowisko po Zieleńcem”.

Wieża widokowa na Orlicy usytuowana jest po polskiej stronie szczytu na wysokości 1084 m n.p.m. Prowadzi do niej zielony szlak turystyczny. Do wieży możemy dojść wyruszając z miejsca w którym ustawiony jest Kamień Rübartscha. Dotarcie do celu zajmie nam około 1 godziny. Trasa prowadzi kamienną drogą.

Wieża ma konstrukcję drewnianą, z kamienną podstawą. Dolna, kamienna część wieży służy jako schronienie dla wędrowców. Zlokalizowane są tu ławy ze stołami, miejsca postojowe dla rowerów, a także osłonięte pomieszczenie, które pozwoli uchronić się przed wiatrem, deszczem czy śniegiem.  

Ze szczytu wieży, który pokrywa czterospadowy dach roztacza się przepiękny widok na Ziemię Kłodzką, Góry Orlickie, Bystrzyckie, Stołowe, Sowie, Bardzkie, Masyw Śnieżnika a także na oddaloną o 60 kilometrów Śnieżkę, którą można dostrzec przy pięknej pogodzie.

Rezerwat Przyrody „Torfowisko po Zieleńcem” ma powierzchnię 270 hektarów. Rośnie tu około 100 gatunków roślin takich jak: rosiczka, wełnianka, brzoza karłowata, mchy torfowce, turzyca pospolita, borówka bagienna, żurawina błotna, bagnica torfowa. Ze zwierząt można tu spotkać jelenie, czarne bociany, jaszczurki zwinki, cietrzewie, głuszce i żmije. Torfowisko pod Zieleńcem jest jednym z najstarszych torfowisk w Sudetach. Jego wiek ocenia się na 7600 lat. Grubość torfu w najgłębszych miejscach wynosi nawet 8,5 metra. Przez cały rezerwat biegnie ścieżka dydaktyczna z 10 stacjami. Przejście całego rezerwatu zajmie nam do 1,5 godziny. Z centrum Zieleńca do rezerwatu dojdziemy w około 50 minut szlakiem zielonym. Możemy tu też dotrzeć w 15 minut z parkingu znajdującego się przy drodze Dusznickiej.

Kamień pamiątkowy Heinricha Rübartscha poświęcony pionierowi turystyki w Górach Orlickich, budowniczemu schroniska i wież widokowych na szczycie Orlicy.

Kościół pomocniczy św. Anny wzniesiono w stylu neoromańskim, w 1902 roku. Jest to budowla kamienna, jednonawowa z masywną wieżą zakończoną ostrosłupowym hełmem.

Wnętrze ma bogato wyposażone. Na pewno warto zwrócić uwagę na ołtarz główny z figurami apostołów Piotra i Pawła oraz obrazem przedstawiający rodziców Maryi, ambonę z 1905 r. wykonaną z piaskowca czy też chrzcielnicę z pokrywą pochodzącą najprawdopodobniej z poprzedniego kościoła, który wcześniej stał w tym miejscu. Ciekawe są też kamienne i drewniane rzeźby oraz olejne obrazy zdobiące świątynie.

Krzyż Męki Pańskiej z drugiej połowy XIX wieku, stojący z lewej strony głównego wejścia  do kościoła.

Kolumna Maryjna z 1862 roku stojąca z prawej strony wejścia do kościoła.

Kopiec Pamięci, na który składają się dawne elementy postawionych tu przed laty nagrobków, ustawiono na przykościelnym cmentarzu.

Grupa Figuralna Ukrzyżowanie z 1866 roku na cmentarzu przykościelnym.

Schronisko PTTK „Orlica” to bez wątpienia jeden z najstarszych i najciekawszych budynków Zieleńca. Wybudowano go w 1852 roku. Do czasu II wojny światowej budynek funkcjonował jako zajazd, później przez chwilę był rękach prywatnych by od 1956 roku zacząć działać jako schronisko PTTK.

Figura św. Jana Nepomucena z 1862 roku stojąca przy schronisku PTTK „Orlica”.

Krzyż Męki Pańskiej z 1866 roku w pobliżu posesji nr 135.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *